Σ' όλη μου τη ζωή ένας δάσκαλος με ρωτάει γιατί έκανα τόσα λάθη και μου δείχνει την κόλλα μου. Στρέφω το βλέμμα αλλου. Έπειτα γυρίζω και κοιτάζω τον δάσκαλο. Μετά την κόλλα μου. Έπειτα παίρνω την κόλλα μου παραμάσχαλα και κάνω βόλτα μαζί με αυτή και την ενοχή μου. Ανάβω ένα τσιγάρο. Το καπνίζω... Τσαλακώνω και πετάω αυτό και την κόλλα μου. Παίρνω το ποδήλατο και φεύγω.
Ξέρεις γιατί το κόκκινο έγινε πορτοκαλί; Από το φως που μπήκε μέσα. Σαν κάμαρη ηλιόλουστη με μεγάλα παράθυρα την Άνοιξη όπου ζουν δυο άνθρωπ...
-
Οι δυσκολίες που βίωσε η τέχνη, αντί να την σκοτώσουν την έκαναν πιο δυνατή. Η τέχνη δε φωνάζει. Είναι σιωπηλή. Δεν προσπαθεί να επ... -
Θα μπορούσες ίσως για αρχή να σταματήσεις να συγκρίνεις τα λουλούδια και τα πουλιά ή τα κύματα της θάλασσας.
